నా వీర సైనికుడికి అంకితం.. 🫡

ప్రతి ఒక్కరి పుట్టుక వెనుక ఏదో ఓ కారణం ఉండే ఉంటుందని అంటారు.. కానీ, చావు విషయంలో మాత్రం అందరికీ అవే కారణాలు ఉండకపోవచ్చు, జీవితంలో ఒకే ఒకసారి వచ్చే ఆ చావుకు నిజమైన అర్థం ఏర్పర్చుకుని ఈ మట్టిలో కలిసిపోయేవాళ్లు చాలా తక్కువ మంది.నాకెందుకో ఈ మాటలు రాస్తున్నప్పుడు ప్రస్తుతం కనబడుతున్న పరిస్థితులే మనసుని తడుముతున్నాయి.. బోర్డర్‌లో శత్రువులకు ఎదురెళ్లి ధైర్యంగా పోరాడి దేశం కోసం తమ ప్రాణాలు అర్పించిన జవాన్లను గుర్తు తెచ్చుకుని నా కళ్లు ఏడుస్తున్నాయి.. వదిలిన వాళ్ల శ్వాసతో భావి భారతావనికి ఊపిరి అందించిన వీరుల త్యాగం గుండెని పిండేస్తోంది.. వారి త్యాగాల వెనక కార్చిన కన్నీళ్లు.. రేపటి తరం పెదవులపై విరబూసే నవ్వుల కోసం పరిచిన బాటలుగా కనబడుతున్నాయి.. అలాంటి ఎందరో వీర జవానుల ప్రాణ త్యాగాలను కళ్లారా చూస్తున్నప్పటికీ నాకెందుకో భయం వేయట్లేదు.. నేను, నా దేశం ఈ రోజు స్వతంత్రంగా బతుకుతున్నామంటే కారణం ఆ జవానులే అని తల ఎత్తుకుని  గర్వంతో నిలబడుతున్నా.. ఓ సైనికుడా.. నన్ను కన్నది అమ్మే అయినా, ఈ రోజు కాపాడుతున్నది నువ్వే.. అందుకే నీకు వేల వేల సలాములు....🙏🙏🙏అందరిలాగే పుడతాం.. పెరుగుతాం.. చక్కగా స్కూలుకు వెళతాం.. చదువు నేర్చుకుంటాం.. ఆ తర్వాత కాలేజీ చదువులు, ఫ్రెండ్స్‌తో పార్టీలు, ఆకర్షణలు, ప్రేమలు.. అన్నీ అనుభవిస్తూ, లోకాన్ని తెలుసుకుంటూ అందరిలాగే మనమూ ఉంటాం.. కానీ, కొందరు మాత్రం వీటికి దూరంగా ఉంటారు. తన కోసం, తన సంతోషం కోసం కాకుండా ప్రజల కోసం ఊపిరి పీలుస్తారు.. ఆ ప్రజల కోసమే ఊపిరి వదులుతారు. భరతమాత పొత్తిళ్లలో పెరిగిన ఆ బిడ్డలు దేశానికి ఉపయోగపడే నా సైనికులు. తండ్రి ఇంటికి మాత్రమే కాపలాగా ఉంటాడేమో.. నా సైనికుడు దేశానికే కాపలా కాస్తుంటాడు. నీ దేశ ప్రహారీలో ఎల్లప్పుడూ తిరుగుతూ నువ్వు క్షేమంగా ఉన్నావా లేదా అని నిరంతరం పరితపిస్తుంటాడు. మైనస్ డిగ్రీల చలి అయినా, ఉక్కిరిబిక్కిరి చేసి మండుటెండలైనా లెక్క చేయని ధైర్యం నా సైనికుడిది.. అందరిలాగే ఏదో జాబ్ చేసుకుని, సాయంత్రమైతే ఇంట్లో ఏసీ వేసుకుని కూర్చునే అవకాశం ఉన్నా.. ప్రాణాలకి ప్రమాదమని తెలిసినా.. శత్రువుకి ఎదురునిలిచి వాడి కళ్లలో భయం పుట్టించడానికి ముందడుగు వేసే పౌరుషం నా సైనికుడిది..అదిగో.. కశ్మీర్ అంచుల్లో చలితో పాటు భయం తాలూకు అలజడి మొదలైంది.. పిరికిపందలాగా శత్రుదేశం తీసిన దొంగ దెబ్బకి నా సైనికుడు నేలకూలాడు.. ఏ స్వార్థం లేని ఆ గుండె వేలెడంత బుల్లెట్‌ పైశాచికత్వానికి ఆగిపోయింది.. దేశభక్తినే ఊపిరిగా పీల్చి ఈనాడు రాక్షసుల వెర్రితనానికి నిట్టూర్పులా శ్వాస విడిచింది. అమ్మ రక్తం పంచుకుని పుట్టిన ఆ దేహం.. ఈ రోజు భరతమాత నుదుటన తిలకంగా మారింది.. ప్రాణం పోవడం లెక్క కాదు, ఆ ప్రాణం ఎంత గొప్పగా పోయిందో ముఖ్యం.. ఎందుకోసం పోయిందో ముఖ్యం.. ఎంతమందిని కాపాడి పోయిందో మరింత ముఖ్యం.. ఈ మట్టి కోసం బతికినవాడు, యుద్ధం చేసినవాడు.. ఆ మట్టిలోనే కలిసిపోబోతున్నాడు.. నా సైనికుడికి చివరి వీడ్కోలు పలకడానికి నా కళ్లు ఏడుస్తూ, మనసు బాధ పడుతూ ఉంటే ఎక్కడి నుంచో ఓ పిలుపు.. ఉలుకూపలుకూ లేకుండా శాశ్వత నిద్రలో ఉన్న సైనికుడి మెడలో దండగా మారిన పూలు ఏదో చెప్పాలని పిలుస్తున్నాయి.. దేశం కోసం ఉపయోగపడిన ఆ దేహాన్ని అలంకరించినందుకు అవి గర్వపడుతున్నాయి.. చివరివరకూ సైనికుడితో పాటే మంటల్లో కాలిపోయే అదృష్టం కలిగినందుకు ధీమాగా నవ్వుతున్నాయి.. తన పుట్టుకకు ఈ రోజు సార్థకత లభించిందని పౌరుషంగా 'జైహింద్' కొడుతున్నాయి.వయసును బట్టి, హోదాను బట్టి, అంతస్తును బట్టి దండాలు ఎవరైనా పెట్టించుకోగలరు.. కానీ, సెల్యూట్ మాత్రం ఒక్క సైనికుడికే దక్కుతుంది.. దేశం కోసం పరితపించిన ఆ వీర జవానుకే చెందుతుంది.. జన్మ ఇచ్చినందుకు ఆ తల్లి గర్వపడే మరపురాని క్షణాలివి.. తన పేగు తెంపుకుని భరతమాత మెడలో హారంగా వేసిన కొడుకుని కన్నందుకు మురిసిపోయే అద్భుత తరుణమిది.. ఓ సైనికుడా.. మా కోసం, దేశం కోసం నీ ప్రాణాలనే పణంగా పెట్టిన నీకు తిరిగి నేను ఏమీ ఇచ్చుకోలేను.. నీ కోసం కన్నీళ్లు పెట్టడం తప్ప.. చేయెత్తి నీకు సెల్యూట్ కొట్టడం తప్ప...పాకిస్థాన్ వక్ర బుద్ధికి బలై ప్రాణాలు కోల్పోయిన మన భరతమాత ముద్దుబిడ్డలు ఎందరో.. వారందరికీ ఈ నా ఆర్టికల్ అంకితం ఇస్తూ

ఇదే నా నివాళి...

"జైహింద్" 🫡

THANK YOU

PC: CH.VAMSI MOHAN